Prvi put u bogatoj preko sedmodecenijskoj istoriji MOSI ove godine na otvaranju MOSI u Novoj Varoši dodijeljena su specijalna priznanja zaslužnim sportistima, sportskim radnicima, ali i dvojici sportskih novinara koji su dobar dio svoje mladosti i radne karijere utkali u MOSI. To su Nikola Bilić i Slaviša Vukašinović.
Slaviša je još uvijek aktivan, dok je Nikola Bilić, prije pune dvije decenije otišao u zasluženu mirovinu, iako još uvijek neraskidivo vezan za sport i sportsko novinarstvo za koje se opredijelio da tokom svog radnog vijeka posveti se njemu i doživi ono najljepše u životu.
Nikola je rođen daleke 1937.godine u Andrijevici u Crnoj Gori jer mu je pokojni otac bio na službi u Jugoslovenskoj vojsci kao oficir,kapetan prve klase, ali djetinjstvo, školovanje i cjelokupni radni i životni vijek proveo je u Sarajevu.
Novinarstvom se počeo baviti još kao srednjoškolac u Drugoj muškoj gimnaziji, gdje su se učenici, te, tada prestižne škole jako puno bavili sportom u školskom sportskom društvu „Elan“, pa je očigledno bilo materijala za sportske izvještaje u listu „Riječ mladih“.Očigledno, to je bilo opredjeljujuće da se Nikola od mladih dana počne baviti novinarstvom uz košarku koju je trenirao i kasnije aktivno igrao.
– Sve je krenulo nakon što sam jedne prilike kao oficijelni spiker vodio program, odnosno bio konferensije na tradicionalnom prvomajskom košarkaškom turniru na kojem su pored beogradske Crvene Zvezde, Zagrebačke Mladosti učestvovali Bosna i Mlada Bosna iz Sarajeva, priča Nikola i dodaje da ga je tada zapazila Danica Kurtović, tadašnja glavna urednica Radio Sarajeva koja ga je pozvala da počne da radi na tom radiju i od tada Nikola se nije odvajao od mikrofona i sportskog novinarstva.
U to vrijeme nije bilo Fakulteta političkih nauka, odnosno studija žurnalistike, pa je Nikola upisao pravni fakultet, završio ga u roku, ali ljubav prema novinarstvu bila je jača, tako da se nikada nije bavio kao diplomirani pravnik ovom oblašću. Naprotiv, završio je usavršavanje na Institutu za novinarstvo i do kraja radnog vijeka njegova novinarska karijera išla je uzlaznom putanjom.
Pored novinarstva Nikola je igrao košarku u Bosni i punih deset godina bio je rekorder po broju odigranih utakmica u dresu Sarajlija čiji je domet tada bio II savezna liga.
Rijetko ko se može pohvaliti takvom novinarskom karijerom kao Nikola koji je imao privilegiju da izvještava osam puta sa Olimpijskih igara i to iz Montreala, Seula, Barselone , Atlante, Sidneja Sarajeva, Albernila i Lilehamera, izvještavajući kao član novinarskog pula koji su sačinjavale RTV stanice iz Beograda, Zagreba,Sarajeva,Titograda, Novog Sada i Prištine, čiji novinari su izvještavali na srpsko-hrvatskom jeziku.
-Ono što nikada neću zaboraviti u mojoj dugoj novinarskoj karijeri su tri događaja: prvi kada sam kao sudionik prvi se javio direktno u program Radio Sarajeva 18.maja 1978.godine iz Atine kada je tadašnji predsjednik MOK-a Lord Kilalnin saopštio da je Sarajevo dobilo organizaciju 14 zimske olimpijade 1984.godine i tada je prvi put u istoriji ta radio stanica prekinula redovan program da ja saopštim tu radosnu vijest, sa sjetom se sjeća Nikola i napominje da nije ni u snu slutio da će šest godina kasnije sa sniježne Bjelašnice prenositi veličanstvenu veleslalomsku trku za sve jugoslovenske RTV stanice u kojoj je vitez bijelih staza Jure Franko osvojio prvu ( srebrnu) medalju koja je imala zlatni sjaj za jugoslovenski sport na „bijelim“ olimpijadama.
Nikola ne zaboravlja i treći događaj koji mu je urezan u najljepše sjećanje tokom svoje radne i životne karijere kada je takođe bio sudionik legendarnog uspjeha košarkaša sarajevske Bosne koji su 1979 godine u francuskom Grenoblu u dresu Bosne osvojili Kup evropskih šampiona u meču sa italijanskim Injisom iz Varezea. To je bila prva evropska titula jedne jugoslovenske ekipe, kada su Delibašić, Varajić, Radovanović i ostali potpuno zasijenili čuvenog Dina Menegina i tamnoputog Morsa.
MOSI su najljepši dio mog života
Prošlo je preko pet decenija kako je Nikola počeo da prvi put prati MOSI, daleke 1969.godine.
-Sve je počelo u Foči kada sam na poziv Sportskog saveza BIH pozvan da pomognem Fočacima koji su po prvi put bili organizatori MOSI,ističe Nikola i naglašava da od tada uz prekid koji je uslovljen ratnim strahotama u BIH, bio redovan učesnik MOSI na ukupno 35 igara, uključujući i nekoliko Sandžačkih koje su organizovane istovremeno nekoliko godina u Novom Pazaru, Rožajama, Tutinu i Sjenici.Sve do Sokoca 2019, kada je poslednji put vodio otvaranje MOSI i praktično se te godine oprostio od te aktivne uloge na toj najvećoj sportskoj amaterskoj manifestaciji u Jugoistočnoj Evropi.
-U mom srcu posebno mjesto zauzimaju susreti mladih sa tromeđe jer kroz ove igre prošlo je više od 100 hiljada mladih sportista od kojih su kasnije mnogi bili nosioci olimpijskih medalja, pobjednici svjetskih i evropskih šampionata, mediteranskih i balkanskih igara, postali i jugoslovenski šampioni, naglašava Bilić uz napomenu da teško može izdvojiti neke igre, ali da se ipak posebno sjeća onih koje su organizovane na Tjentištu 1973.godine.
-One su ipak za mene bile nezaboravne jer svi takmičari i učesnici igara bili su smješteni u krugu od 500 metara, a sva takmičenja su se odvijala u prisustvu svih učesnika,koji su kako kaže Bilić, naveče svi pjevali i radovali se uz logorsku vatru.
Kada je riječ o ovogodišnjim MOSI Nikola ističe da je poseban benefit što je Nova Varoš dobila nove i obnovljeni su već postojeći sportski tereni sa fantastičnom tartan atletskom stazom na kojoj će se, nema sumnje, ubuduće postizati vrhunski rezultati o čemu govori jučerašnji oboreni rekord Emira Rovčanina iz Prijepolja koji je savladao visinu u skoku uvis od 212 centimetara koji se može mjeriti sa ostalim vrhunskim rezultatima koji se postižu i na mnogo većim takmičenjima.
-Ne bih želio da ne istaknem da su se domaćini iz Nove Varoše zaista potrudili da nas ugoste na pravi način, kaže Nikola i dodaje:
Na svim igrama na kojima sam bio, niko nije bio gladan, ali grad domaćin, izvrsno organizovanu ishranu sportista sa obilnom i ukusnom hranom, pa svi oni koji su se trudili da nas ugoste i ovdje u Hotelu Jezero u Novoj Varoši, od kuvara do svih ostalih, zaslužuju najveće ocjene, naglašava Nikola uz opasku da je ipak poražavajuće za državu Srbiju da nije finasijski pomogla maloj ali i „velikoj“ opštini Nova Varoš, koja je i u takvoj situaciji smogla snage da MOSI organizuje na najvećem nivou.
Oduševljen specijalnim priznanjem
Pored sedam istaknutih sportskih entuzijasta koji su dobar dio svoje mladosti utkali u MOSI i Nikola je dobitnik specijalnog priznanja koje ga je mnogo obradovalo i sa oduševljenjem je primio vijest da je dobitnik među osam laureata.
-Jako sam bio iznenađen pozivom da prisustvujem svečanom otvaranju MOSI u Novoj Varoši na kojem će mi biti na svečan način uručeno priznanje, kaže Bilić uz napomenu da je prije njega trebalo da budu na destine laureta koji su dobar dio svoje mladosti posvetili unapređenju i trazvoju MOSI.
-Na žalost, mnogi među njima nisu više među živima, ali naredne susrete mladih sportista treba iskoristiti za podsjećanje i dodjelu priznanja svima onima koji su to zaslužili i koji su mnogo učinili da MOSI postane najveća amaterska sportska manifestacija u ovom dijelu Evrope, zaključio je Nikola Bilić u razgovoru za bilten MOSI.
Tekst: Amer RAMUSOVIĆ
Fotografije: Senko ŽUPLJANIN
